یک کارشناس ارشد روانشناسی اطفال در خصوص لجبازی کودکان گفت: کودک برای رسیدن به خواسته نابجایش حتی اگر لجبازی کرد، به گریه افتاد و با جیغ و داد و غلطیدن روی زمین سعی کرد توجه شما را برانگیزد، تحت هیچ شرایطی به خواسته‌اش توجه نکنید چرا که یاد می‌گیرد اگر چیزی می‌خواهد باید گریه کند.
فاطمه حسین‌زاده در گفت‌وگو با فارس در مورد نحوه برخورد با فحاشی در کودک یا رفتارهای بد وی، بی تفاوتی را بهترین راهکار بیان کرد و افزود: در صورتی که کودک دست به عملی زد که از نظر شما نامناسب است، سعی نکنید وی را تنبیه کنید یا برایش توضیح دهید کار بدی انجام داده است.
وی افزود: بعضی از مادران در پاسخ به حرف‌های ناپسند کودک می‌گویند “دهانت بوی بد گرفته” و کودک را مجبور به مسواک زدن می‌کنند یا به وی هشدار می‌دهند که “فرشته‌ها از دور و برت دور شده‌اند” یا “شیطان در جلدت رفته است” و سعی در بد جلوه دادن این رفتار می‌کنند، این‌ها راهکارهای مناسبی نیستند چرا که فقط باعث می‌شوند کودک احساس گناه کند.
این کارشناس ارشد روانشناسی اطفال، در مورد برخورد مناسب با این رفتار در کودک گفت: اگر رفتار نامناسبی از کودکی سر زد، ابتدا باید بی توجهی کرده و هیچ عکس العملی نشان ندهید تا وی به مرور زمان این رفتار را از یاد ببرد، نکته بعد این است که به رفتارهای خوب کودک از جمله مسواک زدن، کمک کردن در کارهای منزل و مرتب کردن وسایلش توجه کرد و پاداش داد و از او تعریف و تمجید کرد، چرا که با این کار کودک به مرور زمان یاد می‌گیرد وقتی حرف بد بزند یا کار بدی انجام دهد کسی به او توجه نخواهد کرد اما انجام کار خوب تحسین همه را بر می‌انگیزد و سعی می‌کند آن را تکرار کنند.
وی در خصوص لجبازی کودکان تصریح کرد: از همان ابتدای زندگی، هنگامی که کودک از شما درخواستی داشت و احساس کردید برای وی ضرری ندارد، بلافاصله آن را در اختیار کودک قرار دهید و نگذارید با گریه یا لجبازی به خواسته خود برسد و اگر به هر دلیلی فکر می‌کنید نباید با درخواستش موافقت کنید، دلیل عدم اجرای خواسته اش را فقط یک بار توضیح دهید.
حسین زاده، دلیل عدم توضیح علت را درخواست مجدد کودک بیان کرد و اظهار داشت: حین توضیح لازم نیست زیاد وارد جزئیات شوید و هربار که طلب کرد، با گفتن کلماتی نظیر “ندارم”، “نیست” یا “تمام شد” سعی نکنید کودک را توجیه کنید چراکه هر بار که شما این کلمات را بگوئید، او درخواستش را تکرار می‌کند و این ماجرا ادامه دارد؛ حتی اگر لجبازی کرد، به گریه افتاد و با جیغ و داد و غلطیدن روی زمین توجه شما را برانگیخت، تحت هیچ شرایطی به خواسته‌اش توجه نکنید چرا که یاد می‌گیرد اگر چیزی می‌خواهد باید گریه کند و این رفتارها را نشان دهد.
وی افزود: متاسفانه بسیاری از خانواده‌ها با رسیدن کودک به این مرحله، از روی دلسوزی و برای آرام کردن وی سعی در اجابت خواسته‌هایش دارند و این نکته بسیار مهم را از یاد می‌برند که با گریه و لجبازی هیچ اتفاقی برای کودک نمی‌افتد و با گذشت زمان آرام می‌شود.
این کارشناس روانشناسی تصریح کرد: وقتی با انجام این رفتارها کودک به خواسته‌هایش برسد، یاد می‌گیرد برای بدست آوردن آنچه می‌خواهد باید از همان ابتدا رویه گریه را در پیش گیرد و از این ترفند استفاده کند، در این روش تربیتی شاید ابتدا کودک برای شکلات یا نهایتاً چیزهای کوچک بهانه گیری کند که خواسته‌های چندان بزرگی نیستند ولی وقتی با همین روش تربیتی رشد کرد، در آینده نمی‌توان خواسته‌های بزرگترش را اجابت کرده و خانواده‌ها دچار مشکلات عدیده‌ای خواهند شد.
